„Suweren u bram” syndrom suwerennego kamerzysty

Strażnicy miejscy to wyłącznie zwykli obywatele, którzy pobierają wynagrodzenie za robienie zawodowo tego samego, do czego każdy obywatel jest zobowiązany moralnie, kiedy ma po temu okazję, w celu utrzymania porządku społecznego i przestrzegania prawa.

Ponieważ jesteśmy zwykłymi obywatelami, musimy wiedzieć więcej, rozumieć więcej by wygrywać, w słusznej sprawie każdą „potyczkę” z tym, którzy chcą z nieprawości uczynić cnotę.

Dziś o szczególnie niebezpiecznych „suwerenach” o kamerzystach, ściślej o tych, którzy udają tzw. porządnych obywateli, a kamery mają… No właśnie.

Pod „lupą” mamy trzy filmiki z portalu youtube, związane ze Strażą Miejską w Łodzi, wszystkie trzy sprzed dwóch lat.

Uprzejmie donoszę, choć się brzydzę, że mój komentarz nie będzie dotyczył strażników miejskich z Łodzi, w dowolnym aspekcie ich działania. Może kiedyś  przygotuje taką analizę, dziś tematem naszych rozważań jest „suweren”.

Każdy z nas może trafić na „suwerena” i każdy powinien Zauważyć-Zrozumieć-Zareagować na jego zachowanie.

Spotykamy się z ludźmi, rozmawiamy z nimi, często wykonujemy mniej czy bardziej skomplikowane czynności służbowe.  Zanim zaczniemy robić, to co musimy zrobić, warto przyjrzeć się osobie po drugiej stronie biurka. Jak reaguje na to, co mówimy i robimy, jak się zachowuje.

Zanim przejdę dalej, pozwolę sobie na przypomnienie:

Nie ma, wynikającego wprost z obowiązującego prawa zakazu rejestrowania działania funkcjonariusza publicznego podczas wykonywania obowiązków służbowych.

Możemy mówić o zakazie rozpowszechniania wizerunku, ale tu wystarczy prosty zabieg ze strony „suwerennego kamerzysty” – anonimizacja twarzy i głosu. Publikacja, dozwolona bez względu na opinię filmowanego.

Wróćmy do zachowania „suwerena”. Naszą uwagę powinno przykuć każde nietypowe zachowanie. Na przykład, mężczyzna, który ma plecak, na sobie i nie chce go zdjąć albo torbę przewieszoną przez ramię, którą trzyma w nienaturalny sposób.

Co oznacza „nienaturalny sposób”? Np. torba trzymana pod pachą, tak aby jej węższa część, zawsze była skierowana w naszą stroną. Nasz rozmówca chce sprawiać wrażenie, że zachowuje się normalnie. Często jednak zadaje bardzo charakterystyczne pytania. A z czego wynika, że możecie to… a dlaczego nie dostałem pouczenia, tylko od razu mandat, bo policjant to mnie pouczył.

Czerwona lampka powinna się zapalić, gdy „standardowe pytania” łączą się z niestandardowych zachowaniem naszego rozmówcy.

Spójrzcie na zdjęcie poniżej:

„Suwerenny kamerzysta” siedzi na krześle i korzystając z ukrytej kamery, filmuje strażnika, który z nim (w tym momencie) rozmawia.

Ukrytą kamerą wskazuje nienaturalny sposób kadrowania obrazu. Najprawdopodobniej „suwerenny” obrócił się na krześle, w stronę strażnika a kamerę ma w torbie, nie ma pełnej kontroli nad jej położeniem, stąd taki „skręcony kadr”.

Więcej dziwnych ujęć, znajdziecie tu, https://www.youtube.com/watch?v=h2GxfTkJqCU

Takie zachowanie powinno zwrócić naszą uwagę. Co robić, by tego uniknąć? O tym na końcu tego tekstu. Teraz zdjęcie z kolejnego filmiku tego samego „suwerennego kamerzysty”.

Co zwraca uwagę na tym zdjęciu? Torba jest nieco niżej, „suwerenny” filmuje z „perspektywy żaby” istotne dla niego, jest to, co mówi jego rozmówca, a nie jakość obrazu, ważne, że widać twarz i słychać głos.

Film z tym kadrem możecie znaleźć tu, https://www.youtube.com/watch?v=TYuzsafTCLY

Podsumowanie

Kwestia odpowiedzialności za rejestrację i upublicznienie rozmowy jest dość skomplikowana, jedną z ciekawszych opinii, w tej sprawie możecie znaleźć tu https://www.karh.pl/prawo-karne/czy-nagrywanie-rozmow-jest-karalne/

Kwestią, którą można rozważać, jest forma publikacji, brak anonimizacji i tytuły mogące znieważać, zniesławiać nas w oczach opinii publicznej. Komentarze internautów, to odrębny problem, do którego, być może wrócę.

Patrzcie i reagujcie na to, co dzieje się wokół Was. Jeżeli wasz rozmówca dziwnie się zachowuje, zwróćcie na to uwagę. Życzliwie zapytajcie o samopoczucie, zasugerujcie (jeżeli widzicie coś dziwnego), że to widzicie i proponujcie zmianę nastawienia (naszego rozmówcy). Sztuka polega na tym, bo „suwerenny” sam zrozumiał, że my wiemy, że on wie, że chce nas nagrywać.

A jeżeli nic nie skutkuje, pozostaje to, co trudne bywa – profesjonalizm w mowie i piśmie 😊 😊  a wszystko będzie prostsze i łatwiejsze.